علامه سید فخرالدین طباطبایی (ابونقاب) (۱۳۵۰- ۱۲۷۸شمسی) مقدمات زبان فارسی و عربی را نزد معلمان خصوصی فراگرفت و پس از پایان دوره دبستان به مدرسه دارالفنون وارد شد. پس از اتمام تحصیل، در مدارس دولتی تازه تأسیس و دارالمعلمین عالی که امروز «دانش سرای عالی» نامیده می‌شود به تدریس اشتغال یافت. علامه بزرگوار افزون بر علوم نقلی در علوم عقلی همچون حکمت، ریاضیات، فیزیک، شیمی و هندسه قدیم و جدید و به‌ویژه در فلسفه و منطق تبحر داشت. ایمان و ایقان قلبی او به خاندان عصمت و طهارت و تمسک به سلسله کبرای نبوت و ولایت، موجب گردید که بیشتر عمر خود را در تفسیر و تأویل قرآن کریم بر مبنای معارف نبوی و ولوی، صرف گرداند. وی با علمای بزرگ نجف مانند؛ آیت الله کاشف الغطاء و آیت الله زنجانی مکاتبه و مراوده داشت. چندی با پرفسور آلبرت انیشتین به مکاتبه درباره آرای علمی اتم‌شناسی و شکافت اتم پرداخت و کشفیات اتمی او در زمان ریاست علی اصغر حکمت در دانشگاه تهران ثبت گردید. کتاب «العقیده الاسلامیه» تألیف محمدضیاء عبری را از عربی به فارسی با عنوان «آیین اسلام» ترجمه نمود. وی «اولین رساله سازمان‌های تمدن امپراطوری اسلام» تألیف استانیسلاس گویارد خاورشناس شهیر را از فرانسه به فارسی برگرداند و دومین رساله را در نقد و تکمیل آن تألیف نمود. «رساله تحفته الامثال» در تطبیق ضروب الامثال فارسی و فرانسه از تألیفات اوست. «قاموس تشریح» یا «فرهنگ کالبدشناسی» به چهار زبان عربی، فارسی، فرانسه و انگلیسی و همچنین واژه‌نامه فارسی یا فرهنگ دبیرستانی با تلفظ لاتین نیز از آثار فاخر علامه سید فخرالدین طباطبایی به شمار می‌آید.
از جمله کتاب های این نویسنده که توسط نشر بایا به چاپ رسیده است می توان به موارد زیر اشاره کرد :
